در گذشته موضوع مزد منطقه‌ای مطرح شده بود که به معنای تعیین دستمزد‌ها بر اساس شرایط اقتصادی و اجتماعی هر منطقه بود که به دلیل انتقادات به آن اجرایی نشد چرا که برخی بر این باورند که این مدل نیز می‌تواند به سرکوب مزدی در مناطق کم‌برخوردار و محروم منجر شود.
دولت با به اجرا در آوردن مصوبه افزایش حداقلی ۳۵ درصدی حقوق کارگران در سال ۱۴۰۳ که بدون امضای نمایندگان کارگری به تصویب رسیده بود، مورد نقد جامعه کارگری قرار گرفت.
خانه صمت ایران در نامه‌ای به مجلس اعلام کرد: میزان ساعت کاری هفتگی ۴۴ ساعت در هفته است و اگر یک روز تعطیلی به ایام کاری اضافه شود، به تبع آن مزد کارکنان و کارگران نیز ۱۰ درصد کاهش می‌یابد.
موضوع پرداخت دستمزد منطقه‌ای بار دیگر داغ شده است، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی می‌گوید نباید دستمزد کسی که در کوره کار می‌کند با کسی که زیر کولر کار می‌کند، برابر باشد.